ประวัติความเป็นมา
ระบำไก่เป็นการแสดงประเภทระบำชุดหนึ่งในละครเรื่องพระลอ ตอนพระลอตามไก่ ซึ่งมีเนื้อเรื่องว่า พระเพื่อน พระแพง เจ้าหญิงแห่งเมืองสรอง สั่งให้นางรื่น นางโรย สองพี่เลี้ยงไปเร่งรัดให้ปู่เจ้าสมิงพรายใช้เวทมนต์คาถาไปล่อพระลอมา ปู่เจ้าสมิงพรายใช้ผีลงสิงในไก่แก้วและไก่บริวาร แล้วใช้ให้ไปล่อพระลอมา ซึ่งพระลอกับพี่เลี้ยงคือ นายแก้วและนายขวัญกำลังเดินทางมาหาพะเพื่อน พะแพง เมื่อพระลอเห็นไก่แก้วแล้วก็ตามจับ ไก่แก้วก็หนีและล่อให้พระลอมาเมืองสรอง ในตอนนี้จะมีไก่แก้วและบริวารไก่ออกมารำในเพลงระบำไก่
ลักษณะรูปแบบการแสดง
ระบำไก่มีลักษณะรูปแบบการแสดง ๒ แบบ คือ
แบบที่ ๑ เป็นการแสดงประเภทระบำ ที่มีลีลาท่ารำเลียนแบบท่ากิริยาของไก่ ลักษณะรูปแบบการแสดงเป็นระบำเบ็ดเตล็ดชุดหนึ่งที่ใช้ในการแสดงในโอกาสต่างๆ
แบบที่ ๒ เป็นการแสดงประกอบการการแสดงละครเรื่องพระลอ โดยมีไก่แก้วและบริวาร ไก่ออกมารำรวมกัน แล้วไก่แก้วก็จะเข้าไปหลอกล่อพระลอให้ไปหาพระเพื่อน พระแพง ลักษณะการรำก็จะเป็นการรำเลียนแบบท่าทางของไก่ เมื่อพระลอตามไก่แก้วแล้วบรรดาบริวารไก่ก็จะบินเข้า
การแต่งกาย
สวมเสื้อคอกลมแขนสั้น นุ่งกางเกงขาสามส่วน สวมกรองคอ จี้นาง เข็มขัด ข้อมือ ข้อเท้า เกล้ามวย สวมเกี้ยวติดหัวไก่ ติดปีกและหาง
รูปการแต่งกายระบำไก่ (บริวารไก่) ดูจาก CD-ROM
เครื่องดนตรี
เครื่องดนตรี ที่ใช้บรรเลงประกอบระบำไก่คือวงปี่พาทย์เครื่องห้า ประกอบด้วยปี่ใน ระนาดเอก ฆ้องวงใหญ่ กลองทัด ตะโพนและฉิ่ง
รูปวงปี่พาทย์ดูจาก CD-ROM
เนื้อร้องและทำนองเพลง
เนื้อร้องเพลงระบำไก่เป็นพระนิพนธ์ของสมเด็จฯ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ ทรงนำบทละครเรื่องลิลิตพระลอมาสร้างและประปรุงเป็นบทละคร มีเนื้อร้องและทำนองเพลงดังนี้ (กรมศิลปากร,๒๕๒๕ : ๙๑-๙๒)
พาทย์ทำนองเพลงลาวจ้อย
ร้องลาวจ้อย
สร้อยแสงแดงพระพราย ขนเขียวลายระยับ
ปีกสลับเบญจรงค์ เลื่อมลายยงหงสบาท
ขอบตาชาดพะพริ้ง สิงคลิงหงอนพรายพรรณ
ขานขับเสียงเอาใจ เดือยหงอนใสสีลำยอง
สองเท้าเทียมนพมาศ ปานฉลุชาดทารงค์
ปู่ก็ใช้ให้ผีลง ผีก็ลงแก่ ไก่
ไก่แก้วไซร้บ่มิกลัว ขุกผกหัวองอาจ
ผาดผันตีปีกป้อง ร้องเรื่อยเฉื่อยฉาดฉาน
ปีกสลับเบญจรงค์ เลื่อมลายยงหงสบาท
ขอบตาชาดพะพริ้ง สิงคลิงหงอนพรายพรรณ
ขานขับเสียงเอาใจ เดือยหงอนใสสีลำยอง
สองเท้าเทียมนพมาศ ปานฉลุชาดทารงค์
ปู่ก็ใช้ให้ผีลง ผีก็ลงแก่ ไก่
ไก่แก้วไซร้บ่มิกลัว ขุกผกหัวองอาจ
ผาดผันตีปีกป้อง ร้องเรื่อยเฉื่อยฉาดฉาน
โน้ตเพลงระบำไก่ โดยนายชุมพล ปัญจะ
- - - ฟ
|
ซ ล - ซ
|
- - - -
|
- ล - ซ
|
- - - ฟ
|
- ล ล ล
|
ซ ล - ซ
|
- ล – ดํ
|
- - - ล
|
ดํ รํ - ดํ
|
- - - ล
|
ซ ฟ ซ ล
|
- - ด ร
|
- ฟ - ซ
|
ล ซ ฟ ร
|
ฟ ด ด ด
|
- - - -
|
- - - -
|
- ด - ร
|
ฟ ซ ล ร
|
- - - -
|
- ด - ร
|
- - ด ร
|
ฟ ด ด ด
|
- - - -
|
- - - -
|
ดํ ล ซ ฟ
|
- ซ - ล
|
- - - -
|
- ฟ - ซ
|
ล ซ ฟ ซ
|
- ล - ฟ
|
ความหมายของเนื้อเพลง
ขนไก่งามสีแดงระเรื่อผสมสีเขียวมันระยับ ปีกของไก่สลับสีเบญจรงค์ ( ๕สี ) งดงามด้วยลวดลายงดงาม ขอบตาสีแดงชาด มีหงอนสวยงาม ขันได้ไพเราะ มีเดือยสีเหลือ ง เท้าทั้งสองมีลวดลาย งดงามดังทองเนื้อแท้ มีลวดลายฉลุ ลงสีงดงาม ปู่เจ้าสมิงพรายสั่งให้ผีลงสิงไก่ ให้ไปล่อพระลอมา
ท่ารำ
สอนปฏิบัติร้องและรำเพลงระบำไก่ตั้งแต่ต้นจนจบ ดูต่อจากCD-ROM
โอกาสที่ใช้แสดง
ระบำไก่ ใช้แสดงได้สองโอกาสคือ
๑. เป็นระบำประกอบการแสดงละครเรื่องลิลิตพระลอ ตอนพระลอตามไก่
๒. เป็นระบำเบ็ดเตล็ดใช้แสดงในโอกาสทั่วไป
๑. เป็นระบำประกอบการแสดงละครเรื่องลิลิตพระลอ ตอนพระลอตามไก่
๒. เป็นระบำเบ็ดเตล็ดใช้แสดงในโอกาสทั่วไป
อ้างอิง
http://narisara0733.blogspot.com/2013/12/blog-post_2.html
https://www.youtube.com/watch?v=scWVoVR0WRc
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น